Ekolojik ve davranışsal süreçlerin incelenmesi, son yirmi yılda biyolog biliminin hızla gelişmesiyle devrim yarattı. Son zamanlarda, görüntü yakalama cihazları kullanılarak yapılan bazı pilot çalışmalar, uzaktan algılanan çevresel bağlamların aksine, deniz omurgalılarının hareket modellerini yakın çevreleriyle ilişkili olarak anlama potansiyelini ortaya koydu. Burada, minyatürleştirilmiş video kameraları ve GPS izleme kayıt cihazlarını aynı anda kullanarak, ilk kez yiyecek arayan bir deniz kuşu olan Cape sümsük kuşunun yakın görsel çevresi hakkındaki bilgilerin, hareket kalıplarının kökenlerini anlamada temel olduğunu gösteriyoruz. Hareket kalıplarının skype show çoğunlukla sümsük kuşları, yunuslar veya balıkçı tekneleri gibi diğer yırtıcı hayvanlardan oluşan belirli uyaranlarla ilişkili olduğunu bulduk. Yaygın olarak kabul edilen fikrin aksine, Verilerimiz yiyecek arayan deniz kuşlarının doğrudan av aramadığını gösteriyor. Bunun yerine, avın varlığına dair göstergeler ararlar; ikincisi en son anda ve çok küçük ölçekte hedef alınır. Yiyecek arayan deniz kuşlarının hareket kalıplarının büyük ölçüde geleneksel metodolojiyle gözlemlenemeyen süreçler tarafından yönlendirilebileceğini gösteriyoruz. Büyük ölçekli süreçler dışında, yerel iyileştirme tek hakim mekanizma gibi görünüyor; bunun deniz alanlarının ekosistem temelli yönetimi üzerinde derin etkileri vardır. Büyük ölçekli süreçler dışında, yerel iyileştirme tek hakim mekanizma gibi görünüyor; Skype Show bunun deniz alanlarının ekosistem temelli yönetimi üzerinde derin etkileri vardır. Büyük ölçekli süreçler dışında, yerel iyileştirme tek hakim mekanizma gibi görünüyor; bunun deniz alanlarının ekosistem temelli yönetimi üzerinde derin etkileri vardır.
Koloniden ayrıldıktan on beş dakika sonra (adadan 13 km uzakta), çalışma kuşu 150’den fazla sümsük kuşundan oluşan büyük bir besleyici sürüye yaklaştıkça görüntülerdeki sümsük kuşlarının sayısı ve sıklığı hızla arttı. Kuş, yem topluluğuna vardıktan 1-2 dakika sonra ilk dalışına başladı. Kuş daha sonra iki kilometreye yayılan, yaklaşık 0,5 km çapında saat yönünde dokuz döngüden oluşan bir diziye katıldı. Bunu yapmak için geçen 18 dakika boyunca toplam yedi dalış gerçekleştirildi. Av, diğer sümsük kuşları ve yunuslar ara sıra skype Show görülebiliyordu, bu da bu beslenme kümesinin çok spesifik olduğunu gösteriyordu. Döngülerin üst üste bindirilmemiş olması, balık sürüsünün avlanmaya tepki olarak saatte tahmini 6,7 km hızla düz bir şekilde hareket ettiğini düşündürmektedir. Çalışma kuşumuz daha sonra Güney-Batı yönünde yaklaşık 3 km uzağa taşındı. aynı yönde uçan diğer sümsük kuşlarına katıldı ve su yüzeyinde yaklaşık 11 dakika durmadan önce dört kez daldığı >80’den fazla yiyecek arayan sümsük kuşunun bulunduğu başka bir sürüye ulaştı. Kuş daha sonra 25 dakika önce ilk balık sürüsünü bıraktığı yere geri döndü ancak sürü gitmişti. Bu süre zarfında balık sürüsü 2,8 km’den daha uzakta olamaz (hızın önceden tahmin edildiği varsayılarak). Kuş okulu aramadı, bunun yerine görünüşe göre tek başına başka bir skype show Güneybatı uçuşu başlattı. Bu uçuş sırasında kamera kaydı durdurdu. Bununla birlikte GPS, örnekleme pozisyonlarını sürdürdü ve veriler, yaklaşık 15 km’lik nispeten düz bir yörüngeyi ve ardından hareketinde yüksek düzeyde bir kıvrımı gösterdi. Başlangıçtaki yönsel hareket, kuşun bu özel bölgeyi hedef aldığını gösteriyor.
Birleştirilmiş video ve GPS verilerinin ayrıntılı açıklamasının, hareket bağlamının ve nedenselliğinin anında anlaşılmasını sağlaması nedeniyle hareket modellerini anlama açısından son derece güçlü olduğu kanıtlanmıştır. Ancak bu tür süreçlerin sayısallaştırılması zordur ve daha fazla metodolojik gelişme gerektirecektir. Diğer yandan, video olaylarının ve ilişkili hayvan hareket modellerinin basit açıklaması, süreçlerin açık ve ilgi çekici skype show bir şekilde anlaşılmasını vurguluyor ve kolaylaştırıyor. Video kaydı sırasında yalnız görünen üç kuş dışında diğerlerinin tümü, diğer toplayıcılara göre sistematik hareket ayarlamaları gösterdi; bu, bu kuşlarda bilgi paylaşımının oldukça yüksek bir yaygınlığa sahip olduğunu gösteriyor. Ancak hareket kalıplarının belirli ekolojik bağlamlarda nasıl tipik olduğunu görmek aydınlatıcıydı.
Cape sümsük kuşlarının yakın çevresindeki avcılar, kabaca 20 km’nin altındaki ölçeklerdeki hareket modellerinin ana itici güçleriydi. Rüzgâr yönleri, koku kullanımının av yerinin belirlenmesine yardımcı olmayacağı şekilde olduğundan, yiyecek arayan kuşun koku alma duyularına güvenmesi pek olası değildir Ayrıca yiyecek arama yalnızca günlük bir olaydı ve bu da görsel avcılığa olan güveni gösteriyordu. Kuş bakışının kameraya göre bariz üstünlüğü ve deniz manzarasındaki kuşların yüksek kontrastı göz önüne alındığında, daha önce diğer deniz kuşları için önerildiği gibi, çalışma kuşlarımızın SKYPE SHOW diğer yiyecek arayan kuşları görsel olarak işaret etmesi mümkün görünüyor. türler [17]. Yuvalarına inmeden önce üreme kolonisinin çevresinde başka birçok sümsük kuşunun mevcut olması durumunda sümsük kuşları genellikle saat yönünde döngüler yaparak uçarlar (kişisel gözlem). Çarpışmalar nadiren meydana geldiğinden ancak ölümcül olabileceğinden [18] , döngü modeli bir çarpışma önleme stratejisini temsil edebilir ve yüksek yoğunlukta hava yırtıcılarının varlığına işaret edebilir.
Yiyecek arama gezilerinin yalnızca %10’u için mevcut olan video verileri nedeniyle, hareket modellerini ilgili yiyecek arama bağlamlarıyla ilişkilendirme konusunda sınırlıydık. Bu izlerin ilk %10’unun çoğunlukla yiyecek arama bölgelerinin belirlenmesi ve bazı durumlarda yiyecek arama aşamalarının başlangıcı ile ilişkili olduğunu belirtmek önemlidir. Metodolojik açıdan bakıldığında, Cape sümsük kuşları ve diğer benzer çalışma türleri için yiyecek arama aşamalarının kaydedilebilmesi için 90 dakikalık kamera özerkliğinin gerekli olduğunu öneriyoruz. Yiyecek arama bağlamlarının, sınıflandırma ağacı kullanılarak yolculuğun ilk %10’undan kalan %90’ına kadar skype show elde edilen sonuçların dikkatli bir şekilde yorumlanması gerekir, çünkü yiyecek arama aşamaları, dalış oluşumu hakkında kesinlik olmaksızın kısa, düşük hızlı periyotlar olarak belirlenmiştir. . Bu nedenle sonuçlar olduğundan fazla tahmin edilebilir. Fakat,[19]). Bu belirsizliğe rağmen, bizim tahminimiz makul görünüyor ve tüm yolculuk boyunca bu kuşların hareket kalıplarını şekillendirmede diğer yırtıcı hayvanların kullanımının çok yüksek bir yaygınlığını doğruluyor. İlginç bir şekilde, benzer oranda kuş yolculukları sırasında tekne ve yunus kullanmış olabilir, ancak tahmini gerçek olaylar, teknelerin yunuslara kıyasla çok daha sık kullanıldığını skype Show göstermektedir. Bunun nedeni muhtemelen teknelerin yunuslardan daha görünür olmasıdır. Bu nedenle, teknelerin bu deniz kuşlarına karşı güçlü bir çekim oluşturduğu ve dolayısıyla zaman bütçelerini ve yiyecek arama verimliliğini potansiyel olarak etkilediği görülmektedir. İlginç bir şekilde, çalışma dönemi boyunca Cape sümsük kuşlarının diyetinde (veriler gösterilmemiştir) balıkçılık atıklarına rastlamadık; bu, teknelerin canlı avın varlığını anlamak için ipucu olarak kullanıldığını düşündürmektedir.Morus bassanus [9] , her ne kadar daha sonraki çalışmada yunusların birlikteliğinden bahsedilmemiş olsa da, muhtemelen görüntülerin daha düşük örnekleme frekansının (1 dakika) bir sonucu olarak, bu da yakalanması zor su altı yırtıcılarını tespit etme olasılığını sınırlayabilmektedir.
Cape sümsük kuşlarının hareket kalıplarını şekillendirmede diğer toplayıcıların kullanımının yüksek yaygınlığı, bilgi aktarımı yoluyla sağlanan yerel iyileştirmenin, yiyecek arama kararlarının belirlenmesinde temel olduğunu göstermektedir. Yakın zamanda yapılan bir modelleme çalışması, bilinçli hareket süreçlerinin skype Show bilgisiz olanlardan çok daha verimli olduğunu göstermiştir [20] . Sonuç olarak, diğer yırtıcı hayvanlar mevcut olduğunda bir parkurdaki davranış değişikliklerinin sayısı artar [13]Çalışmamız bunu bir adım daha ileri götürüyor ve bilinçli hareketlerin kural olduğunu ve bilginin çoğunlukla yağmacı loncadan geldiğini gösteriyor. Bunun derin sonuçları var çünkü yırtıcı topluluk yapısı birincil öneme sahip ve av açısından zengin bir ortam tek başına bu hayvanlar için yeterli olmayabilir. Bu avcılar arasındaki kolaylaştırmanın büyük önemi göz önüne alındığında, aşırı av kıtlığı koşulları dışında, rekabetin göreceli etkilerinin ihmal edilebilir olabileceğini iddia etmek mantıklı hale geliyor.
Verilerimiz, deniz kuşu ve av dağılımları veya uzaktan algılanan skype show değişkenler arasında gözlemlenen tutarsızlıklar için mekanik bir açıklama sağlamaktadır [21] , [22] . Yerel artış, yırtıcı yoğunluklarında yerel zirvelere neden olur ve diğer bölgeleri yırtıcılardan arındırır, böylece ideal-içermeyen bir dağılım hipotezinden sapar [23] . Sonuçlarımız ayrıca sümsük kuşlarının neden mutlaka daha temiz sularla ilişkilendirilmediğini açıklıyor; avlar daha görünürdü [24]ve deniz kuşlarının av aramadıklarını, bunun yerine bilişsel arama görsellerinin muhtemelen avın (çoğunlukla diğer avcıların) varlığına dair ipuçlarına yönelik olduğunu gösteriyor. Yiyecek arama esnekliğini ve değişime uyum sağlamayı anlamak istiyorsak bu ayrım temeldir. Av miktarındaki makul değişiklikler yırtıcı topluluk yapısındaki değişiklikler kadar önemli olmayabilir. Bu nedenle, balıkçılık filosu, yunuslar, köpekbalıkları, foklar, diğer deniz kuşları veya balina popülasyonlarındaki değişiklikler ve bunların göreceli dağılımları, deniz kuşlarının yiyecek arama verimliliğini ve av bulunabilirliğindeki değişikliklerle başa çıkma yeteneklerini Skype Show önemli ölçüde etkileyebilir. Bu aynı zamanda denizdeki yavrular ve üremeyen türdeşlerden oluşan topluluğun önemini de gün ışığına çıkarıyor. Bu bireyler koloniye gidip gelmek konusunda deniz kuşları yetiştirmek kadar kısıtlı değiller.
Son olarak, sonuçlarımız, yırtıcı lonca içindeki etkileşimlerin niceliğine ve yırtıcı hayvanların duyusal yeteneklerine odaklanan araştırmaların, bu türlerin hızla değişen bir dünyaya başarılı bir şekilde uyum sağlama olasılığı hakkında daha fazla bilgi edinmek için gerekli olduğunu göstermektedir. .
